1 miesiąc życia

Początkowo dobrze jest używać tradycyjnych pieluszek bawełnianych i czysto bawełnianej bielizny, które należy gotować, a po wysuszeniu prasować. Można też używać pieluszek jednorazowego użytku
- Pierwsze wypróżnienia po urodzeniu to "smółka" - ciemne, luźne stolce. Później stopniowo zmieniają one barwę na żółtą. Liczba wypróżnień zwykle jest duża, nawet do 10 na dobę, konsystencja cały czas luźna, śmietanowata. W stolcu może pojawiać się śluz. Po każdym wypróżnieniu trzeba umyć pośladki i w razie potrzeby natłuścić.
Noworodek moczy co najmniej 6 pieluszek na dobę. Najczęściej około 10.
Delikatna skóra dziecka powinna być utrzymywana w czystości. Konieczne jest mycie zabrudzonych części ciała. Kąpiel, niekoniecznie niewolniczo codzienna, winna się odbywać w wodzie o temperaturze około 37°C, czyli niewiele wyższej od temperatury ciała. Można to sprawdzić, zanurzając łokieć.
Jeśli w czasie kąpieli przez nieuwagę zamoczymy pępek, nie należy wpadać w panikę. Trzeba go starannie osuszyć. To samo dotyczy zamoczenia uszu, które również wymagają dokładnego i delikatnego osuszenia.
Oczy przemywamy solą fizjologiczną lub przegotowaną wodą - od zewnętrznego kącika ku wewnętrznemu, czyli od skroni do nosa. Uszu i nosa nie trzeba czyścić, chyba że w nosku widać zalegającą wydzielinę. Musimy ją wydobyć za pomocą zwiniętej w palcach watki. Po kąpieli natłuszczamy łuszczące się miejsca skóry.
Najwygodniej kąpać dziecko wieczorem, bo po kąpieli ma ono swój najdłuższy sen w ciągu doby. Nie kąpiemy dziecka zaraz po jedzeniu, ale także nie wtedy, gdy jest głodne.
Do czasu odpadnięcia pępowiny i wygojenia się pępka trzeba go chronić przed zamoczeniem oraz przemywać 70% spirytusem i osłaniać płatkami jałowej gazy.
Niezbędne jest regularne obcinanie dziecku paznokci. Najwygodniej robić to podczas snu, specjalnymi cążkami dla dzieci lub nożyczkami przemywanymi spirytusem
Naczynia przeznaczone dla dziecka muszą być wyjaławiane poprzez gotowanie.
Używajmy tylko niezbędnych kosmetyków (mydło i oliwka).
W pierwszym miesiącu życia rzadko zdarza się konieczność używania nosidełek. Gdy musimy z nich korzystać, powinniśmy kupić odpowiednie, przeznaczone specjalnie dla dziecka w pierwszym miesiącu życia.
Krój ubranek noworodka powinien być taki, by ułatwiał jego ubieranie i rozbieranie.
Podczas przewijania należy unikać prostowania nóżek oraz unoszenia za stopy - jest to niebezpieczne dla stawów biodrowych. Wskazane jest natomiast wkładanie dodatkowej pieluszki utrzymującej uda w tzw. żabim ułożeniu, co sprzyja prawidłowemu rozwojowi stawów.
Łóżeczko dziecka powinno być wykonane bardzo starannie, bez ostrych i wystających elementów, z twardego drewna (np. bukowego lub dębowego), co pozwala na stabilne zamocowanie śrub i zwiększa jego wytrzymałość. Wybierając łóżeczko, warto też zwrócić uwagę na to, czy posiada ono system opuszczania obydwu boków przy użyciu tylko jednej ręki, gdyż w czasie tej "operacji" w drugiej najczęściej trzymamy pieluszkę, butelkę, a nierzadko na ręku mamy nasze maleństwo. Dobrze jeśli górne krawędzie osłonięte są łatwym do dezynfekcji materiałem, gdyż w okresie brania przez dziecko do buzi różnych przedmiotów, trzeba do nich zaliczyć również górne krawędzie łóżeczka. Wielu rodziców uważa, że praktyczne są bieguny, ale wtedy trzeba zwrócić uwagę na to, by łóżeczko kołysało się łagodnie, a w bezruchu utrzymywało cały czas stabilne położenie pionowe, bo w przeciwnym wypadku będziemy zmuszeni stabilizować bieguny podkładkami. Jeśli łóżeczko zaopatrzone jest w szufladę, koniecznie trzeba sprawdzić, czy nie ma ona tzw. bezwładnego przesuwu, gdyż wtedy mocno wysuwa się przy lekkim nawet pociągnięciu przez nasze szybko rosnące maleństwo i, kiedy za kilka miesięcy zacznie interesować się szufladą, ta może je niebezpiecznie uderzyć. Gdy dziecko zaczyna samodzielnie chodzić, przydaje się możliwość wymontowania z łóżeczka jednego z boków.
Materacyk powinien być równy i dość twardy, o podłożu nie sprzyjającym rozwojowi drobnoustrojów, wykonany z niealergizującego materiału. Nie należy używać poduszki, można podłożyć coś pod materacyk po stronie główki lub pod dwie nogi łóżeczka. Wtedy główka będzie ułożona nieco wyżej niż nóżki.
Trzeba stale pamiętać, by dziecka nie przegrzewać, a taką tendencję ma każda matka. Dziecko, podobnie jak dorosły, czuje się źle, gdy jest mu zbyt ciepło. Przegrzewanie bywa niebezpieczne dla zdrowia malucha. Natomiast w niezbyt ciepłym pomieszczeniu trzeba zakładać dziecku czapeczkę, ponieważ ma ono olbrzymią w stosunku do reszty ciała główkę. Jej odkrycie powoduje takie chłodzenie ciała, jak u dorosłego negliż do wysokości pach.
W ciepłych dniach dziecko już od 2. tygodnia powinno być wyprowadzane na spacer. W zimie spacer musi być poprzedzony kilkudniowym werandowaniem przy otwartym oknie. Warto ustalić stałą porę spacerów dla lepszej organizacji dnia.