- Jest głodny
O tym, że dziecko jest głodne świadczy płacz, który zaczyna się od przerywanego łkania a bardzo szybko przybiera na sile aż do przeciągłego krzyku. Po nakarmieniu niemowlak uspokaja się a jego stan można określić jako błogi. - Ma pełną pieluchę
- Ma kolkę
Objawia się przenikliwym płaczem, podciąganiem nóżek do góry. Ten typ płaczu jest trudno ukoić i często potrafi trwać nawet kilka godzin. - Jest zmęczone
nie jest to typowy płacz. Dziecko jest wtedy marudne i rozdrażnione. Uspokaja się kiedy jest delikatnie kołysane - Nudzi się
Dziecko tak samo jak dorosły człowiek może się nudzić bądź też pragnie być wzięte na ręce i przytulone. W takiej sytuacji daje znać poprzez żałosne popłakiwanie ("łeee"). Natychmiast uspokaja się wzięte na ręce. - Boli go brzuszek albo coś uwiera
- Jest zmarznięte albo przegrzane
- Przestraszyło się
- Jest chore
Rodzice powinni reagować na każdy płacz niemowlaka. Jednak nie powinni robić tego w panice. Powinni dać sobie trochę czasu aby nauczyć się odpowiednio interpretować płacz dziecka. To że maluch płacze nie jest winą rodziców, że coś źle robią albo niedostatecznie dobrze opiekują się swoją pociechą. W ten sposób niemowlak chce coś przekazać. Jeśli rodzice nie będą w panice i chaotycznie robić różnych rzeczy aby dziecko przestało płakać - nauczą się rozumieć ten swoisty język malucha.
Ważną rzeczą jest też aby nie podchodzić do płaczu dziecka na zasadzie: Niech się wypłacze, nic mu nie będzie. Owszem po jakimś czasie niemowlak przestanie płakać. Ale jest to bardzo okrutne podejście. Trzeba zdać sobie sprawę, że ta mała istota jest całkowicie zależna od nas. Nie reagując na płacz dziecka daje mu się do zrozumienia, że nie może szukać u rodziców ani pomocy ani oparcia. I z czasem rodzice mogą całkowicie stać się znieczuleni na pragnienia swojego dziecka.
Często młoda mama, kiedy nie może uspokoić swoje dziecko popada w załamanie, że nie potrafi właściwie opiekować się swoim dzieckiem. Słyszy wtedy "życzliwie" rady aby dała się maluchowi wypłakać, niech maluch poćwiczy płuca i żeby nie brać niemowlaka na ręce bo się go rozpieści. Nic bardziej błędnego. Młoda mama nie powinna "rozpaczać", że pomimo jej działań, dziecko nadal płaczą. Nie powinna się irytować. Czasami warto jest odłożyć na chwilę malucha do łóżeczka i przeanalizować co już się wykonało i co jeszcze można spróbować zrobić. Po pewnym czasie mama "trafi" w oczekiwania dziecka. Jeśli mama będzie zdenerwowana i niewłaściwie będzie na siłę interpretować płacz dziecka sytuacja się jeszcze pogorszy. Dziecko wie czego chce ale z czasem zaczyna pojmować, że otaczający go świat go nie rozumie. Tak samo przestaje w końcu płakać jeśli pragnie obecności mamy i się uspokaja. Ale jest to tylko spokój dla rodziców. Dziecko nabiera doświadczenia, że nie ma po co "wołać" bo i tak nikt do niego nie przyjdzie. Czuje sie wtedy odrzucone.
Tak więc należy pamiętać o ważnej rzeczy - dziecko nie płacze po to aby utrudnić życie rodzicom. To jest jak na razie jego jedyny sposób komunikowania się z rodzicami. Ich spokojne i racjonalne działanie na pewno przyniosą w przyszłości efekty. Rodzice zaczną rozumieć co niemowlak do nich mówi.
A co zrobić kiedy dziecko ma sucho, ma ciepło, jest najedzone i dalej płacze? Można:
- wziąć dziecko na ręce
- przytulić, pośpiewać malcowi a nawet zatańczyć razem
- zrobić mu masaż lub ciepłą kojącą kąpiel
- wyjść na spacer
- jeśli jest to noworodek - owinąć mocno kocykiem i tulić w ramionach
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz